Τις ημέρες αυτές συμπληρώνονται 13 χρόνια αφότου έφυγε από κοντά μας η Καίτη Ζαχοπούλου, ιδρύτρια του σχολείου μας.
Τις ημέρες αυτές συμπληρώνονται 13 χρόνια αφότου έφυγε από κοντά μας η Καίτη Ζαχοπούλου, ιδρύτρια του σχολείου μας. Πολυσχιδής προσωπικότητα, με φιλολογικές και μουσικές αναζητήσεις, είχε συγγράψει ποιήματα (δύο συλλογές), μουσικά παραμύθια, μυθιστορήματα και διηγήματα.
Το έργο στο εξώφυλλο του βιβλίου είναι του ζωγράφου Χαράλαμπου Ζαχόπουλου
Η Καίτη Ζαχοπούλου είχε επίσης εκπονήσει μουσική μέθοδο, η οποία είναι αναπτυγμένη σε τέσσερα βιβλία που έχουν εκδοθεί. Ο καλύτερος φόρος τιμής που αρμόζει σε ανθρώπους με τέτοια επιστημονική και κοινωνική παρουσία είναι η αξιοποίηση της πνευματικής κληρονομιάς και του διδάγματος από τη γνώση και τη σοφία τους, για αυτό το λόγο οι μαθητές του σχολείου μας διδάσκονται μουσική με βάση αυτή τη μέθοδο. Τα αποτελέσματα της διδασκαλίας αυτής είναι σε όλους γνωστά!
Από αυτή την εκπαιδευτική, μουσική και φιλολογική παρακαταθήκη απορρέει ηθική επιταγή για όλους εμάς που συνεχίζουμε το Μοντεσσοριανό σύστημα εκπαίδευσης. Γιατί η Καίτη Ζαχοπούλου, εκτός από συγγραφέας ήταν μία εξαίρετη δασκάλα για όσους ευτύχησαν να είναι μαθητές της – μικροί και μεγάλοι. Ήταν δασκάλα κυρίως, γιατί είχε επίγνωση της ευθύνης να επικοινωνήσει σε όλους την αγωγή και την παιδεία.
Ως φιλολογικό μνημόσυνο παραθέτουμε παρακάτω μελοποιημένο ποίημά της, το οποίο γράφτηκε ως Ύμνος προς τη Μαρία Μοντεσσόρι.
« Μάνα των παιδιών του κόσμου με απέραντη στοργή
Έκλεισε στην αγκαλιά της την ελεύθερη καρδιά της,
Την παρθένα παιδική ψυχή.
Πλούσιο και φτωχαδάκι, Κινεζάκι κι αραπάκι
Άνοιξε τα φτερά σου,
Διάλεξε τη δουλειά σου,
δούλεψε με την καρδιά σου.
Κι ανεβαίνει προσευχή απ’ την παιδική ψυχή.
Πρόσφερε τον εαυτό της και μας δίδαξε πολλά.
Σεβασμό στον εαυτό μας, σεβασμό στο διπλανό μας, σεβασμό προπάντων στα παιδιά.
Να αλλάξουνε οι όροι
Λέει η Μαρία Μοντεσσόρι
Μέσ’ από την πειθαρχία ξεπηδάει η ελευθερία
Κι η καλή συνεργασία.
Μια φωνή φωνάζουν όλοι ζει η Μαρία Μοντεσσόρι.
Τα παιδιά όλου του κόσμου σου προσφέρουν
Τη φωτιά π’ άναψες μες στην ψυχή τους
Την πνευματική ζωή τους
Για δουλειά, για όμορφη δουλειά.
Σου προσφέρουνε το φως,
Σου προσφέρουν την αγάπη και την άδολη καρδιά
Που εδίδαξες στα πλάτη
Γι’ ανθρωπιά προπάντων γι’ ανθρωπιά.
Αντίλαλος από τα όρη
Ζει η Μαρία Μοντεσσόρι» 
